-
1 güneş
со́лнце (с)* * *со́лнцеgüneş açmak — показа́ться [из-за туч] - о со́лнце
güneş almak — проника́ть / попада́ть - о со́лнце, со́лнечных луча́х
güneşin alnında / altında — на са́мом солнцепёке
güneş batmak — сади́ться, заходи́ть - о со́лнце
güneş çarpmak — получи́ть со́лнечный уда́р
güneş çavmak — разг.
güneş doğmak — восходи́ть - о со́лнце
güneşi üzerine doğdurmamak — встать / подня́ться до восхо́да со́лнца
••güneş balçıkla sıvanmaz — погов. со́лнце гли́ной не зама́зать
См. также в других словарях:
güneşi üzerine doğdurmamak — güneş doğmadan önce yataktan kalkmak Ömrübillah güneşi üzerine doğdurmamış olmakla övünüyor. H. Taner … Çağatay Osmanlı Sözlük
güneş — is., gök b. 1) Işık ve ısı veren büyük gök cismi 2) Bu gök cisminin yaydığı ışık ve ısı Güneş girmeyen eve doktor girer. Birleşik Sözler güneş banyosu Güneş Dil Teorisi güneş gözlüğü güneş günü … Çağatay Osmanlı Sözlük
